040. Opoy bánnak itélete a byrisi vártól elsajátított javak tárgyában. 1238.

Nos Opoy Banus tocius Sclauonie ad noticiam vniuersorum volumus peruenire, quod dum post decessum Regis Andree bone memorie inquisiciones super terras ad castrum pertinentibus fuissent exorte, jobagiones castri de Byris, statim dum ad Banatum venissemus, ad nos accedentes, de terris castri violenter occupatis conquesti fuerunt, et accepto prestaldo (így) nostro, et cum homine Regio Leustacio nomine, terras castri, tam ab alijs, quam a Jaxa Uice-Bano et fratribus suis vterinis, receptas, videlicet de Georgio, Wracyno et Yncone, castro restituerunt iuxta institucionem Regis B. et Colomani in nostram sentenciam; predictus autem Vice-Banus et fratres sui superius nominati, dum castro et jobagionibus eiusdem satisfecissent in nostra presencia, terram quandam hereditariam nomine Dobowch, contra quam prefati jobagiones nullam causam potuerunt proponere, diligenter pecierunt, vt de terra predicta litteras confirmatorias prestaremus. Cum autem iustis peticionibus cuiuslibet jure debito condescendere teneamur, litteras nostras eisdem contulimus duplicis sigilli nostri munimine roboratas, per fidelem nostrum prestaldum Nicolaum filium Iwan terram prefatam metis certis assignando. Cuius terre Dobrowch meta incipit de fluuio Bogachaich ad partem occidentalem ad vnam arborem pomiferam iuxta siluam, sub qua est meta terrea; deinde tendens ad occidens per siluam ad arbore cruce signatas, veniens ad arborem pomiferam ex alia parte silue, et est sub eadem meta terrea; exinde vergit directe tendens ad vnum campum ad arborem, que dicitur gurtayfa, sub qua meta terrea; hinc per supradictum riuulum tendit superius sub vineas, et inde disiungitur de riuulo tendens per vnam vallem ad viam vnam, et in fine vallis illius iuxta illam viam est meta terrea; et illa via tendit ad partem meridionalem, ibi adiungitur ad terram portariorum Regis, vbi terminantur mete dicte terre. Actum ab Incarnacione Domini anno millesimo ducentesimo trice simo octauo.

(Mérey Mihály király személynök által hitelesített 1568-ki octavás átiratból, a budai kir. kamarai levéltárban.)