In Christi nomine Amen. Anno ab Incarnacione Domini millesimo CC° XXXIII.°, Indiccione V. XII. kalendas Maii in Capitulo Monasterij Beati Martini de Sacro Monte Pannonie. Domini Vrias Abbas et Conuentus loci eiusdem, cum consensu omnium fratrum monachorum, et ipsi fratres monachi, scilicet Henricus Prior, Joannes quoudam Abbas nune Prepositus prescripti monasterii Beati Martini, Nicodemus, Lazarus, Kanya Prepositus Simigiensis, Haymo, Seruacius, Vitalis, Thomas Custos Sancti Martini, Machabeus, Mathias, Beniamin, Felix, Joannes, Michael, Herricus, Vrbanus, Farcasius, Saulus, Ivan, Prunus, Vitus, Valentinus, Georgius, Ambrosius, Elias, Simon sacerdotes; Benedictus, Beda, Saduceus, Thadeus, Simon, Ivanka diacones; Kilianus, Andreas subdiacones; Nicolaus, Bernardus et Florianus, pro se et Ecclesia Sancti Martini ex vna parte; et Egidius monachus; Simon, Benedictus, Ibrahim, Ambrosius, Mochkus et Albertus, principales Capitanei populorum et jobagionum omnium pertinencium ad Ecclesiam Sancti Martini pro se personaliter, et pro ipsis populis et jobagionibus supradictis ex altera; compromiserunt in fratrem Enoch Ordinis Predicatorum, et magistrum Albeum Archidiaconum Hontensem, et magistrum Cognoscentem Canonicum Strigoniensem et capellanum domini Jacobi Prenestini Electi, Apostolice Sedis Legati, tunc inquisitores predicti monasterij ex mandato domini Legati predicti de omni lite vel litibus, discordijs, controuersijs, iniurijs, violencijs vel rixis, et de omnibus causis, quas haberent vel habere possent, tanquam in arbitros compromissarios, arbitratores, seu amicabiles compositores. Promittentes Abbas et Conuentus pro se et dicta Ecclesia Sancti Martini, et supradicti Capitanei pro se et populis ac omnibus iobagionibus suprascriptis, dictis arbitris, et sibi per inuicem partes per stipulacionem, sub sentencia et pena excommunicacionis, tunc ab eis imposita et lata, de voluntate dictorum Abbatis et Conuentus, et Capitaneorum tali condicione, quod quicunque non impleret, aut contradiceret, vel obuiaret, vel non obseruaret, quicquid concorditer dicerent ipsi arbitri, preciperent semel vel pluries, quociens vellent, et quando et vbi vellent, laudarent, arbitrarentur, sentenciarent vel iudicarent presentibus partibus vel absentibus; extunc esset excommunicatus ipso iure, remota omni exceptione; et data licencia, quod omnia dicerent et facerent, in omnibus et per omnia ad eorum beneplacitum et voluntatem, nulla occasione, vel cauillacione, seu excepcione in aliquo facto vel faciendo, dicto vel dicendo in perpetuum opponenda. Ad maiorem uero rei vel negocij firmitatatem nos iam predicti Inquisitores, Abbates, Conuentus, et principales iobagionum et populorum Capitanei suprascripti onmia suprascripta perlecta et intellecta sigillorum nostrorum munimine fecimus roborari.

(Eredetie bőrhártyán, melyről a pecsétek már elvesztek, a pannonhalmi főapátság levéltárában.)