072. Gellért spalatoi érsek papságának tudtul adja, hogy legközelebb székhelyébe vissza fog térni. 1172.

G(erardus) Dei gratia Sanctae Salonitanae Ecclesiae humilis Minister, et Apostolicae Sedis Legatus, L. Archipresbytero, Primicerio, nec non Sacristae, Walgot Acolytho, universoque Clero Spalatensi salutem, et orationes in Domino. In intrinseca confidentia, et pura dilectione, quam circa vos hactenus habuimus, et a modo habere speramus, non modica jugiter admiratione tenemur, quare vestris litteris per nuncios istos non fuimus visitati. Comes etenim cum populo litteris et viva voce verba quaedam significavit, volentes nos ad propria utcumque reverti. Nos nimrum Ecclesiam nostram injuriam aliquam perpeti nequaquam volentes, vobis intimare curamus, domini videlicet Papae et cardinalium consilio tali tenore adquiesse, quod praesentium latores ad propria debeut reverti, et Comes cum universo populo a majori usque ad minorem, praeter manualem fidem jam datam, juramenta super sancta Evangelia solito more debent facere, hoc modo; quod ipsi bona fide, et sine aliquo malo ingenio defendant nos, et omnia nostra, et aliquam injuriam perpeti pro eorum posse non permittant, nec cogant nos, nec cogi sinant ad Constantinopolitanum Imperatorem, aut alibi. Quibus juraraentis exhibitis praeparent navem competentem, saginam, vel aliam; et eam usque bestiam ducant, in qua nos, et ommia nostra honorifice valeant deportare. Nos utique in partibus illis usque ad kalendas Januarii Domino concedente erimus praeparati. Quod si effectui mancipari non poterit, adnitamini, ut nos in curia commorantes nostris reditibus possimus visitari; adeo enim laboravimus, quod universa, quae nobiscum apportavimus, parum aut nihil habere videmus. Timemus enim, quod si jam dicta executioni mandata non fuerint; domini Papae indignatio super vos non extendatur.

(Ugyanott III. köt. 193. l.)