101. A pozsonyi káptalan Vörös Ábrahám pozsonyi alispánnak levélbe foglalt kérésére átírja az alább jegyzett számokat. 1296.

Nos Capitulum Ecclesie Posoniensis significamus vniuersis, quibus expedit, per presentes, quod accedens ad nostram presenciam nobilis vir Johannes filius Benedicti de Okoly, nobis litteras Abrahee (így) dicti Rufi Curialis Comitis Posoniensis exhibuit, hunc tenorem continentes:

Amicis suis karissimis Capitulo Posoniensi Abraham Ruffus Curialis Comes Posoniensis inclinacionem cum honore. Amiciciam uestram petimus et rogamus, quatenus litteras nostras patentes super possessione Symperg et altera Churlee uocata, filiorum Benedicti, necnon et litteras Regias, super eisdem possessionibus emanatas, uestris dignemini litteris priuilegialibus confirmare; aliud nostri gracia non facturi. Datum in Dominica Jvdica.

Hijs itaque perlectis idem Johannes exibuit nobis litteras priuilegiales domini Ladizlay quondam Illustris Regis Vngarie, quarum tenor talis est:

Ladislaus stb. (következik IV. László király 1274-ki okmánya, mely olvasható Okmánytárunk IV. kötetében 39. l.)

Perlectis itaque litteris priuilegialibus diligenter et attente, nullam in eisdem inuenimus rasuram nec in aliqua sui parte uiciatam. Exibuit eciam nobis idem Johannes et alias litteras patentes predicti Abrahee Ruffi Curialis Comitis Posoniensis, sigillo ipsius sigillatas, in hec uerba:

Nos Abraham Ruffus stb. (mint fenntebb 92. sz. a.)

Quarum eciam tenorem diligenter circumspicientes, et nullam in eisdem abolicionem, rasuram, uel aliquod uicium reperire ualentes, peticionibus ipsius Rufi Abrahee Curialis Comitis Posoniensis annuentes, tenorem tam Regalis priuilegij, quam eciam tenorem patencium litterarum ipsius Comitis Abrae de uerbo ad uerbum nostris litteris priuilegialibus 158plenissime interseri fecimus ad cautelam. In cuius rei memoriam nostras dedimus litteras sigilli nostri munimine roboratas. Datum in vigilia Resurreccionis Domini, anno Domini Mş CCş nonagesimo sexto.

(Hártyán gyönyörűn írva. Mind a rövidítések, mind általában az írás egész külalakja annyira emlékeztet a királyi irodából kikerűlt okiratokra, hogy hajlandó vagyok állítani, miszerint ez okmányt oly kanonok írta, ki azelőtt a királyi irodában jegyzői, vagy, ha tetszik, irnoki hivatalt viselt. A pecsét vörös selymen függ. Pozsonykáptalani országos levéltár. Capsa VII. Fasc. 1. Nro. 2. Knauz.)