033. Ugyanazon János, pozsonyi várjobbágy (várnagy), a pozsonyi főtemplomnak adományozza végrendeletileg ugyan Türne birtokát. Átírja a győri káptalan. 1291.

Nos Capitulum Ecclesie Jauriensis memorie commendantes significamus vniuersis, quibus expedit presencium per tenorem, quod accedentes ad nostram presenciam discreti viri magistri Andreas et Nicolaus Canonici Ecclesie Posoniensis exhibuerunt nobis quasdam litteras clausas, sigillo nobilis et strenui viri Johannis filij Petri filij Chukár de Comitatu Posoniensi sigillatas, petentes nomine et vice Prepositi ac Capituli memorate Posoniensi Ecclesie, ut ipsas litteras aperiri et sub nostro sigillo transcriptas in publicam formam redigi faceremus. Cuius (így) quidem litterarum tenor talis est:

Ego Johannes filius Petri jobagio Castri Posoniensis anno Domini Mş CCş nonagesimo primo in quadragesima existens et residens in Castro Owar, dum in lectum egritudinis incidissem, volens finem meum preuenire, quam a fine preueniri, misi nuncium meum ad honorabiles viros magistrum Dominicum Prepositum et Capitulum Ecclesie Posoniensis, ut vnum uel duos viros ydoneos de Capitulo ad me mitterent, coram quibus meum conderem testamentum. Qui meis peticionibus iuxta consuetudinem annuentes miserunt ad me duos ex eis, videlicet magistrum Nicolaum Canonicum et magistrum Martinum clericum de coro, in quorum presencia, et insuper in presencia discretorum virorum Petri plebani de Musunio et Johannis sacerdotis de Chuzthu, qui ad meam peticionem vna cum eisdem aderant, insuper in presencia nobilis domine nouerce mee relicte Petri patris mei, astantibus eciam nobilibus viris Salamone et Stephano filijs Sauli, et Corrado filio Marcelli, vicinis de Insula, et alijs quam pluribus, inter ceteras et alias ordinaciones meas ordinaui, dedi, reliqui et legaui quamdam possessionem meam Thurne uocatam, olym ex donacione Regia collatam, perpetuo possidendam pro salute et remedio anime mee et omniam parentum meorum Ecclesie Sancti Saluatoris de Posonio, sub cuius cymiterio pater meus Comes Petrus et alij progenitores mei requiescunt, quia et ego eciam ibi elegi et exnunc eligo sepulturam, ita tamen, quod si Dominus me conualescere fecerit, et quamdiu uiuere potero, dominium eiusdem possessionis tenebo et habebo, sed cum transiero de ac (így) vita, ipso facto transeat in dominium et potestatem Ecclesie supradicte, nullo de cognatis meis contradicente, cum ipsa possessio non sit hereditaria, sed collacio Regie Maiestatis, ut superius est premissum. Datum Sabbato proximo ante Dominicam Ramis Palmarum.

Nos uero iustis peticionibus eorundem magistrorum Andree et Nicolai annuentes, predictas literas aperientes, in nulla sui parte suspcetas uel uiciatas de uerbo ad uerbum transcribi fecimus, et in ipsius rei testimonium euidencius et firmitatem nostro sigillo autenticari et communiri. Datum tercio die octauarum festi Resurreccionis Domini, anno eiusdem Mş CCş nonagesimo primo.

(Hártya. Hátulján a pecsét nyoma. Pozsonykáptalani magánlevéltár Capsa C Fasc. 4. Nro. 33. E levelet „magister Emericus canonicus Ecclesie Poson.” kérésére átírja újra a győri káptalan 1326. „feria secunda proxima post festum Ascensionis Domini.” U. o. Capsa C Fasc. 4. Nro. 39. - Ez okmányra vonatkozik talán a Fejérnél Cod. Dipl. VI. II. 58. l. olvasható rövid kivonat. Knauz.)