Andreas Dei gracia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Cumanie, Bulgarieque Rex viris prouidis et discretis, sibi amabilibus et deuotis vniuersis mercatoribus Radisponensibus et pertinentibus ad eosdem salutem in actore salutis. Quia de confluencia mercatorum inhabitancium commoditas et vtilitas alterutrim procuratur; cupientes, ut uobis et alijs mercatoribus in partes Regni Hungarie cum suis mercibus descendere uolentibus omnis inmunitas et securitas prebeatur, de uoluntate et conniuencia venerabilium patrum Archiepiscoporum et Episcoporum, nec non et omnium Regni nostri Procerum et Baronum conniuencia et assensu sub iure iurando firmamus hac pragmatica sanccione, ut quicunque mercatorum in Regnum nostrum cum sua descendere uoleant (így) mercatura, eagaudeant libertate, eoque beneficio perfruantur, quod tempore Serenissimi Bele Regis aui nostri karissimi clare memorie habuisse noscuntur. Ad vberiorem statum ipsorum maiorem eciam graciam impensuri, prout rerum utilitas et commoditas suadebit, volentes, et in nostram fidem Regiam assumpmentes, ut in veniendo, morando, et redeundo plena securitate gaudebunt cum omnibus rebus suis, iusto et antiquo telonio persoluto; cum noua telonia conficta et indicta potencialiter tempore inpacato omnino preceperimus aboleri, suscipientes uos tanquam speciales nostros in sinum Regalis gracie ab omnium molestacionibus penitus eximendos. In cuius rei memoriam perpetuamque firmitatem presentes concessimus litteras duplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum per manus discreti viri magisiri Theodori Albensis Ecclesie Prepositi aule nostre Vice-Cancellarii dilecti et fidelis nostri, anno Domini Mş CCş nonagesimo primo. Ad maiorem eciam cautelam venerabilium patrum Lodomerii Dei gracia Strigoniensis, et Johannis Colocensis Archiepiscoporum sigilla autentica presentibus inseri fecimus et apponi.

(Eredetie, melyről a királynak kettős és a két érsek pecsétei függnek, a bajor királyi országos levéltárban, a Ratisbona czímű osztályban. Kivonatát kiadta Gemeiner C. T., Chronik der Stadt Regensburg, I. köt. Regensburg 1800. 432. l. és utána Fejér Cod. Dipl. VII. köt. 2. r. 148. l.)